Jest kilka pojęć, które powinien znać każdy trader. W przeciwnym razie może być mu trudno zrozumieć rynek i obliczyć ile musi wpłacić środków, żeby otworzyć pozycję. Pośród nich są takie pojęcia jak dźwignia finansowa, pozycja długa, pozycja krótka, depozyt zabezpieczający czy też Free Margin. Co oznacza ostatnie z nich?
Czym jest Free Margin?
Wielu inwestorów decyduje się inwestować na forex ze względu na możliwość wykorzystania dźwigni finansowej. Jest to mechanizm, dzięki któremu żeby otworzyć pozycję nie trzeba posiadać stu procentowego kapitału. Im wyższa dźwignia finansowa, tym mniejszy potrzebny do tego kapitał.
Zastosowanie dźwigni finansowej to szansa na maksymalizacje zysków w warunkach niewielkich ruchów cenowych, ale też ryzyko osiągnięcia dużej straty. Zdarza się, że handlując z dźwignią traderzy tracą cały zaangażowany kapitał.
To jakie pozycje może otworzyć inwestor zależy od wysokości Free Margin, czyli wolnych środków. Jest to różnica między kapitałem wpłaconym na rachunek, a depozytem niezbędnym do zabezpieczenia otwartych pozycji. Mówiąc inaczej, Free Margin to różnica między wysokością salda rejestru operacyjnego a wysokością depozytu zabezpieczającego.
Łatwo wywnioskować, że kiedy trader nie musi utrzymywać depozytu zabezpieczającego, bo nie ma otwartych pozycji, za wolne środki uznaje się całe saldo. Im więcej transakcji zawiera inwestor, tym wyższy musi utrzymywać depozyt, a co za tym idzie, poziom Free Margin staje się niższy.
Otworzenie każdej kolejnej pozycji oznacza dla inwestora zmniejszenie wolnych środków. Free Margin to kwota, która nie została zaangażowana w żadną transakcję. Jeśli ta jest zbyt niska, żeby otworzyć pozycję, inwestor musi zamknąć inne pozycje lub wpłacić na rachunek dodatkowy kapitał.
Czym jest depozyt zabezpieczający?
Nie każdy inwestor, który wie czym jest Free Margin wie, jak je obliczyć. Żeby dobrze to zrozumieć, trzeba najpierw wiedzieć czym jest i jak oblicza się depozyt zabezpieczający. To podstawy, bez których trudno zrozumieć coś więcej.
Depozyt zabezpieczający to minimalna kwota, jaką trader musi mieć na swoim rachunku w celu otworzenia nowej pozycji. Kiedy ten otworzy pozycję, kwota ta zostaje zarezerwowana, co oznacza, że nie może nią więcej obracać.
Wbrew temu co myślą niektórzy inwestorzy, depozyt zabezpieczający nie stanowi kosztów transakcji. Jest to zarezerwowana część kapitału, którą przy zamknięciu pozycji z zyskiem, trader może dalej obracać.
Depozyt zabezpieczający to kwota potrzebna do utrzymania pozycji, która przez brokerów z reguły wyrażana jest w procentach. Stanowi jedynie część całkowitej wartości pozycji. To ile wynosi depozyt zabezpieczający zależy od wysokości zastosowanej dźwigni i wielkości kontraktu. Im wyższa dźwignia, tym mniejszy depozyt zabezpieczający. Z kolei im wyższa wartość pozycji, tym wyższy depozyt zabezpieczający.
Chociaż mogłoby się wydawać, że handel z dźwignią ma same zalety, w rzeczywistości jest inaczej. Co prawda pozwala zmaksymalizować zyski, ale może przełożyć się również na większe straty. Przy zastosowaniu dźwigni finansowej, trader może stracić nawet cały posiadany kapitał.
Jak obliczyć depozyt zabezpieczający? Warto przeanalizować to na przykładzie. Przyjmijmy, że trader chce na parze walutowej EUR/USD otworzyć pozycję 1 lota, czyli 100 000 EUR i decyduje się na zastosowanie dźwigni 1:30. W takim przypadku procentowy poziom depozytu zabezpieczającego wynosi 3,3333%, co daje wartość równą 3333,33 EUR.
Można obliczyć to mnożąc 3,3333 % (poziom depozytu zabezpieczającego) przez 100 000 EUR (wielkość kontraktu) lub dzieląc 100 000 EUR (wielkość kontraktu) przez 30 (poziom dźwigni). Tak jak już wspomnieliśmy, przy wyższej dźwigni, depozyt zabezpieczający byłby niższy, natomiast przy wyższej wartości pozycji, wyższy.
Jak obliczyć wolne środki?
Wiedząc już jak oblicza się depozyt zabezpieczający, warto dowiedzieć się jak obliczyć Free Margin. Tak jak już wspomnieliśmy, jest to różnica między kapitałem własnym, czyli tym co trader wpłacił na rachunek, a depozytem zabezpieczającym. Inaczej można powiedzieć, że jest to różnica między saldem rejestru operacyjnego a depozytem zabezpieczającym.
Kiedy na rachunku tradera nie ma otwartej żadnej pozycji, nie musi on utrzymywać depozytu zabezpieczającego. To oznacza, że wolne środki wynoszą tyle, ile wynosi saldo. Dla przykładu, kiedy trader wpłaci na rachunek 10000 PLN i nie otworzy żadnej pozycji, Free Margin wynosi 10000 PLN.
Sprawa zaczyna się komplikować, kiedy na rachunku zostanie otworzona pozycja. W pierwszym momencie po zawarciu transakcji Free Margin to różnica między saldem rejestru operacyjnego a depozytem zabezpieczającym. Wracając do poprzedniego przykładu, jeśli depozyt zabezpieczający wynosiłby 3333,33 EUR, wolne środki wynosiłyby 6666,67 EUR.
Z czasem, kiedy otwarte pozycje zaczną generować zyski lub straty poziom Free Margin będzie się zmieniał. W przypadku, kiedy otwarcie pozycji okaże się zyskowne, ilość wolnych środków będzie rosła, natomiast w przypadku, kiedy otwarcie pozycji okaże się stratne, ilość wolnych środków będzie się zmniejszać.
To czy pozycja będzie generować zyski czy straty zależy do tego, jak kształtują się ceny i od tego, czy jest pozycją długą czy krótką. Pozycja długa generuje zyski w przypadku, kiedy ceny idą w górę, natomiast krótka, kiedy ceny idą w dół. Jak to przekłada się na wysokość Free Margin?
Wzrost cen przy pozycji długiej będzie skutkował zwiększeniem wolnych środków, natomiast spadek cen – zmniejszeniem. Przy pozycji krótkiej wygląda to odwrotnie, co oznacza, że wzrost cen będzie skutkował zmniejszeniem wolnych środków, natomiast spadek – zwiększeniem.